Еве го вториот дел од нашето патување. За овој дел ги зачував највкусните јадења што ги пробавме и се надевам дека сликите ќе можат да ви доловат барем дел од тоа колку беа неверојатни. Но прво неколку фотографии од Brooklyn Bridge на зајдисонце.

Еве го најдоброто нешто што го јадевме во Њујорк. Нека не ве мами изгледот на сендвичиве. Вкусот беше да паднеш во несвест. Ова се сендвичи од Baogette, во Њујорк има 3 мали Baogette ресторанчиња кои продаваат виетнамски сендвичи, супи, noodles и слично. Ова е сендвичот со пилешко на скара. Беше фантастичен, но сепак второ место зад сендвичот со свинско на сликата подолу.

Овој неверојатен сендвич беше толку добар, таму отидовме и втор пат само за него. Изгледа многу скромно, но помеѓу мекиот француски леб имаше 4 вида свинско: печено свинско со виетнамска маринада – ова беше слатко и прекрасно, две разлишни домашни свински паштети и домашна terrine (како пача, ама без желето и со многу повеќе месо), плус скиселени моркови, краставица и даикон, свеж кориандер и мајонез помешан со чили сос Срирача. Кога би можела би го јадела овој сендвич барем два пати неделно додека не остарам! Дефинитивно имам план да пробам да го направам дома и да ви го кажам рецептот на блогот.

Еве го следното најпосакувано нешто за нас од Њујорк (ние сме по месото, не толку по Gucci на Fifth Avenue). Хамбургерите од Shake Shack според некои се најдобрите во Њујорк. Месото е специјална мешавина на биолошко телешко, кое е свежо мелено секој ден. Минатиот пат кога јадевме таму јас изедов два и сериозно размислував за трет. И нејќев да си одам. Ниеден хамбургер кој сум го пробала до сега не може да се спореди со вкусот од Shake Shack. Лепчето е фантастично а ставаат и некој специјален сос.

Освен бургери, јадевме и помфрит со стопен кашкавал и пиевме милкшејк од ванила. За овој оброк сонувам кога сум гладна.

Еве што јадевме за ручек еден ден од шведската маса во супермаркетот Whole Foods. Бевме импресионирани од квалитетот и вкусот кој го имаат. Се беше прекрасно. Јас јадев пилешко кари, вегетаријанско кари со грашок и компири, пире, павлака, сирење … од се по нешто… тешко е да се контролира човек кога има таков избор.

Џипу јадеше кари, боранија, ориз, buffalo пилешки крилца и уште којзнае што.

Следниот сендвич е повторно со свинско. (пардон ако изгледа ко да не спонзорирал некој месар на патувањево, ама не можевме да одолееме) Ова е од ресторанот Porchetta – во кој прават сендвичи со порkета – традиционално печено свинско од централна Италија, зачинето со рузмарин, фенел, лук и други нешта. Месото беше феноменално… се топеше во уста, плус имаше и доста крцкава кожа.

Еве уште еден бургер. Овој беше сосема обичен и ништо посебно. Го јадевме во The Counter, интересно беше тоа што ти даваат список со едно чудо опции кои можете да си ги додадете на бургерот. Во Shake Shack не ти даваат список со милион опции, ама таму бургерот е незаборавен па не ти треба ни избор ни опции. Меѓутоа, овој помфрит направен од сладок компир беше супер.

И на крај ова е salted caramel hot chocolate од Starbucks. Леле мори мајко… мислам дека името само си кажува колку ова беше дивно, слатко, топло и дали веќе реков дивно ..? Мислам дека ќе пробам да го направам и ова дома, и потоа и да го ставам на блогот.

Последниот дел од патувањето за ден два.

Chrysler Building

Со големо задоцнување, еве го мојот “извештај” od Њујорк ! Во Њујорк бевме во декември за нивниот Божиќ. Ова е (како и за милиони други луѓе) мојот омилен град. Њујорк е посебен. Таму има се и сешто и секакви. Иако репутацијата не му е таква, всушност сите се многу љубезни и пријателски (барем во споредба со Холандија). Се е отворено или 24 часа или до многу доцна навечер. Може се да се најде, да се види, да се проба, да се јаде ….

Еве прво слики од “пејсажот” па од некои од јадењата….

Times Square навечерПогледот од интериерот на Time Warner Center

Ed Sullivan Theater

Trump Tower

Empire State Building

Fifth Avenue

Поглед од Central Park

Metropolitan Museum of Art (за снегот повеќе во следниот дел)

Columbus Circle & Time Warner Center

Eве дел од јадења. За жал, понекогаш гладта и моментот ќе те понесат и заборававме да сликаме се што јадевме. Но сепак имаме многу слики и разни работи да споделиме.

Како што можеби веќе сте приметиле, јас (како и сестра ми) понекогаш се опседнувам со храна и по малку забегувам. Кога бевме во Њујорк минатата година јас си подготвив домашно направен водич за рестораните и храната во Њујорк… од 80 страни….. Го читав со саати и го влечев маж ми да бараме некои места кои не се наоѓаа лесно. Овој пат решив да бидам пофлексибилна, ама сепак успеав да го одвлечкам на две – три места.

Препораките за каде да јадеме се од Serious Eats New York – блог кој го читам скоро секој ден, од New York Times Dining делот, од блогот Midtown Lunch, и од мојот колега Гил, кој е од Њујорк и кој ми е ортак за јадење и зборење за храна на работа.

Ова ни беше појадок во хотелот секој ден. Bagels, една половина со путер, една со крем сир, кафе, сок и банана. Дивни беа.

Патки, голем октопус и други чуда во излог на ресторан во Chinatown.

Еднаш јадевме во Chinatown. 24 декември беше и имаше многу гужва. Подоцна дознав дека Евреите од Њујорк имаат обичај на Christmas Eve да одат во кино и на кинеска храна. Ресторанот не знам како се викаше. Патката беше супер, мислам дека беше печена. Кората беше многу крцкава, а месото сочно. Освен тоа јадевеме и pork dumplings, fried rice и Mu Shu Pork – мали палачинки и фил од зелка, печурки, некој интересен сос и парчиња свинско.

Едно од најважните места на кои сакав да одам беше Momofuku Milkbar. Тоа е еден од рестораните на професионалниот готвач David Chang (Американец од Корејско потекло), кој готви нова модерна, интересна храна со азиски влијанија. Momofuku на јапонски значи среќна праска (lucky peach), некои од Momofuku рестораните се доста скапи и доста тешки за добивање резервација, па решивме да пробаме нешто од Milkbar. Milkbar всушност не е баш ресторан, нема столици, само високи маси за јадење на нога. Се наоѓа во East Village.

Прво пробавме кроасан со corned beef, кисела зелка, мајонез и сенф (како варијација на Reuben сендвич). Убав беше ама малку мрсен.

Но најмногу сакав да го пробам нивното најпрепознатливо јадење – pork buns: меко лепче, готвено на пареа, наместо печено, наполнето со неверојатно сочни, меки парчиња свинско, сос, и парчиња свежо-скиселена краставица.

Многу беше вкусно, ама мало… дефинитивно не доволно за ручек за маж ми кој јаде 4,000 калории на ден …. Вкусно … ама не толку вкусно колку што мислев дека ќе биде сите оние саати кога на работа скришно читав за David Chang во New York Times и на Serious Eats и кога ми течеа лиги на биро ….

За десерт јадевме мало чанче сладолед кој ни го дадоа, така за џабе, да го пробаме, со вкус на Cereal Milk и Horchatta (за ова хорчата повеќе следниот пат…) Десертите и сладоледите ги креира Christina Tosi. И навистина сладоледот Cereal Milk имаше вкус како млекото кога ќе ви остане во чинија кога јадете корнфлејкс насабајле. Многу интересно.

Плус, поделивме и едно парче cinnamon bun pie. Ова беше многу убаво… ама не ми е баш јасно што беше. Како микс од cheesecake, торта, и крцкави парчиња се во едно….

Следниот пат сакам да пробам некој од другите momofuku ресторани, и колачето што се вика Compost Cookie со корнфлејкс, чипс и други чудни состојки…..

за ден два, ќе го подготвам следниот дел од ова патешествие….

>Еве го вториот дел од јадењето и шетањето во Португалија. Синтра е мало гратче околу 40 мин. со воз од Лисабон, и се наоѓа во националниот парк Синтра. Иако возејќи се во возот од Лисабон не се забележува некоја граница помеѓу големиот град и паркот, кога ќе стигнете во Синтра ќе видите дека ова е сосема различно место. Стариот дел на градот е распослан по ридови и мали тесни улички. Во Синтра има 5 палати и едно кале изградено од Мурите – дефинитивно необично за големината на гратчето, изградени во времето кога Португалија изобилувала со богатство и водела во истражувачки походи по светот.

Но освен палатите, Синтра воодушевува со погледите. Каде и да се свртите гледата зеленило, шума, сонце и по некоја раскошна палата. За мене Синтра беше едно од најубавите места кое сум го видела на светот. Ова е погледот од градината на нашата гостинска куќа. Во далечина се гледа Националната Палата на Пена – Palacio Nacional da Pena.

Калето на Мурите – Castelo dos Mouros. Ова е еден од погледите кои ги гледате кога шетате низ центарот на стара Синтра.

Во Синтра имаат две традиционални печени десерти/ погачици. Ова горе се вика Queijada, има сладко цврсто тесто и благ фил од мелени бадеми.

А ова е Travesseiros – и значи голема перница – тесто е лесно како пердув, слатко и полно со многу вкус фил од тиква. Мммммм, ова беше прекрасно.

Поглед на Синтра од Мурското Кале. Белата палата во центарот на Синтра се вика Национална Палата на Синтра – Palacio Nacional de Sintra.

Национална Палата на Пена. Кулите се розови, виолетови и жолти, а навечер е осветлена и се гледа од далеку.

Повторно Националната Палата на Пена.

Назад во Лисабон, се разбира бевме во супермаркет. Делот за риба и морска храна одземаше четвртина од маркетот. Ова е познатиот португалски бакалар сушен во сол. Ова е еден од најпопуларните состојки во португалската храна. Во сите ресторани и пекари има нешто со бакалар во сол. Пред да се готви, ја мијат солта, но според мене, јадењата со бакалар сепак беа малку посолени од обично. Ние јадевме солен бакалар печен во рерна со бешамел сос ама заборавивме да го сликаме за жал.

Од солениот бакалар ги прават и овие пржени ќофтиња кои беа многу вкусни и се продаваат насекаде.

Ова беше ручекот кој го јадевме во еден огромен трговски центар – плескавица со сос од печурки, помфрит и лимонада.

И на крај уште едно португалско благо, со фил од тиква и шербет.

>Oтидовме во Португалија на одмор и видовме и јадевме прекрасни нешта. Португалија сосема не изнади, јас очекував дека ќе биде убаво ама не очекував дека ќе биде поубаво дури и од Барселона, а дефинитивно многу поубаво, порелаксирачки и попријатно од Копенхаген. Бевме во Лисабон и во Синтра – мало гратче во близина на Лисабон кое се наоѓа на планина и во националниот парк Синтра (слики од Синтра во вториот дел наскоро). Бевме и во Кaшкаиш (Cascais) – мало гратче на море.

Еве дел од што јадевме и видовме:

Свежи сардини на скара. Вкусот беше супер, поделикатен од сардини во конзерва, но имаа многу многу коски. Сардини на скара имаше во секој ресторан за 5 -6 евра со помфрит и салата.

Seabream на скара. Рибава беше супер вкусна и свежа, со многу малку коски и со сочно бело месо.

 

Еве го плоштадот Dom Pedro IV или попознат како Росио. Скоро сите прошетки во Лисабон почнуваат, завршуваат или проаѓаат низ плоштадов. Навечер фонтаните, црквите и палатите беа прекрасно осветлени.

Поглед од плоштадот Росио. Лисабон е распослан на многу мали и поголеми ридови и од многу различни места има убави погледи на градот и реката.

Ова беше нашето омилено португалско јадење. Се вика Катаплана и е манџа од ракчиња, школки (clams), домати, пиперки, кромид, компири и свеж кориандер (како компир манџа за луѓе кои живеат покрај море). Морската храна беше толку свежа и вкусна, а сепак толку едноставна, не можевме да одолееме да јадеме катаплана двапати. Катапланата ја служеа во посебен сад од бакар. Ќе се обидам да го направам јадењево дома наскоро.

Фотографија горе и долу е од уште едно фантастично португалско јадење, манџа од ориз, морска храна, домати, кромид и свеж кориандер. Во тенџерчево дури имаше и нога од краба. Беше апсолутно дивно.

Поглед на Лисабон од Калето – Castelo de Sao Jorge.

Манастирот на калуѓери од редот на Св. Џеронимо во Белем – Mosteiro dos Jeronimos.

Излог на пекара во Лисабон. Пекари имаа насекаде, и продаваа не само печени нешта, туку и свежи сокови, кафе и зготвена храна како мало ресторанче. Ова е најпознатиот десерт во Лисабон, се вика Pasteis da Nata и е мало колаченце со подлога од благо лиснато тесто и фил од крем од јајца (custard tart). Овие беа неверојатни и јас мислам дека јадев едно од овие секој ден. Посебно убави со малку цимет одозгора.

Излогот на пекарата од внатре. Имаа неверојатен избор на благи тестенца, колачи и лиснати.

Pasteis da Nata од близу.

Една од плажите во Кашкаиш. Кашкаиш беше мало шармантно гратче со мали убави плажи и стари куќи во разни пастелни бои. Тука јадевме риба на скара, ама заборавивме да ја сликаме.

Останатите слики и јадења во следниот дел….

Kastellet замок.
Kastellet castle.

Огромен хот дог и ручек на клупа на сончев ден. Лепчето ти го даваат од стана. Многу беше вкусно. Уживанција.
A huge hot dog eaten on a bench on a sunny day. The put the bread on the side. It was delicious.

Пекарата на стоковната куќа Illum. Таму одевме секој ден за по нешто слатко.

Illum department store bakery… went there everyday for something sweet.

Mмммм, лиснато тесто со џем од малини, бадеми и прелив од шеќер.

Mmmmm, a rasberry jam danish pastry with almonds and sugar glaze.

Лиснато со цимет.

A cinnamon pastry.

Вечера во нашиот хотел. Лебот во Данска беше феноменален + песто, хумус и тапенад од зелени маслинки. И невидени количини француски и италијански сирења. Никогаш до сега не сум јадела волку многу горгонзола и brie. Ова всушност беше само почеток. Јадевме и супа, свинско со компири и сос и десерт, ама бев премногу зафатена со јадење за да сликам се.

Dinner at the hotel: fantastic Danish bread, green olive tapenade, humus, pesto and lots and lots of french italian cheese. I have never had this much gorgonzola and brie. We also had soup, a pork and potato dish and dessert.

Мастови на брод.

Boat masts.

Прекрасен сок од јагоди и бозел. Имаа милион производи од бозел, дури и алкохолни пијалоци.

Strawberry and elderflower juice. They had so many elderflower products, even elderflower cider.

Еве што купив од Дански маркет и пекара: лепче од разни житарици – многу многу убаво, манчего – шпанско сирење (кое го нема во Холандија па сакав да го пробам), тегла Dulche de Leche – аргентински карамел од млеко – за ова имам големи планови (рецепт ќе следи за неколку недели), тегличка желе од дуњи за јадење со убави сирења и лепче или крекери.

This is what I bought at a Danish grocery store and bakery: a whole wheat bread, manchego cheese which I haven’t seen here in Holland, a jar of argentian Dulch de Leche (I have big plans for this – recipe to follow), and a little jar of quince jelly – I love quince and will enjoy this with a smelly cheese and crackers.

Nyhavn во Копенхаген, покрај Nyhavn каналот, облачен ден.
Nyhavn area next to the Nyhavn canal on a cloudy day.

Мојот огромен ручек во Cafe Norden: сендвич со парчиња печено свинско, црвена зелка, јаболко, сос од мајонез и туршија, зелена салата и печени компирчиња….

My gigantic sandwich in Cafe Norden: 3 slices of roasted pork loin, topped with cooked red cabbage, apple slices, lettuce and a sauce made of mayo and pickled veggies + roasted potatoes. It was heaven on a plate. I am still dreaming about it……………….

Хамбургерот на маж ми: огромна плескавица, кашкавал, сланина, црвен кромид, мешавина од разни зелени салати, мајонез и домати + печени компирчиња. Се разбира и ова го пробав и беше супер.

Мy husband’s burger: a giant pattie with cheese, bacon slices, mayo, mix of green leaves, tomato and red onion + roasted veggies. I tasted this too and it was amazing.

Ладен чај во Cafe Norden: сликава лаже… чашава беше како бокал, околу 750 мл сигурно, и чајот беше измешан со сок од бозел и јаболка + свежи боровинки и рибизли. Најубавиот ладен чај на светот.

Ice tea at Cafe Norden: the photo is deceiving, the glass was huge, around 750ml. The tea was mixed with elderflower and apple juice and fresh blueberries and currants were floating in it. The best ice tea in the world.

Од бродче, на каналите.

Sightseeing in a boat in Copenhagen’s many canals.

Пиво во фабриката Carlsberg. Јас пиев Carl’s Ale кое беше слатко, вкусно, лесно .. скоро како со вкус на карамел. За жал Carl’s Ale не сум видела во Холандија и Македонија.

Drinking beer at the Carlsberg factory. I had a Carls’ Ale, which was sweet, light and delicious, almost caramelized. Too bad I have not seen Carl’s Ale in Holland or Macedonia.

За десерт: пита од лиснато тесто со крем од јаболка и шеќер и лешници одозгора… ммм…..ммммм

Dessert: a puff pastry filled with apple cream and topped with sugar and hazelnuts.

Dinner at Vapiano Pasta & Pizza Bar.
On the menu:
Antipasti – Vitello tonnato (beefcarpaccio, tunamayonaise, kappers)
Pasta:
Salsiccia con fichi (spicy Italian sausage, fresh figs, tomato sauce)
Rucola ravioli (rucola-ricotta-ravioli, butter, pine nuts)
Pizza:
Calzone (ham, spicy Italian sausage, artichokes, mushrooms, onions, olives, tomatoes, mozzarella)
Toscana (spicy Italian sausage, olives, fresh herbs, tomatoes, mozzarella)
Dolci:
Panna cotta (delicious blend of vanilla and cream topped with strawberry sauce)
Crema di fragola (fresh strawberries served with a blend of mascarpone and fresh cream)

 

во Икеа прават многу добри ќофтенца со некое сосче од некоја скандинавска бобинка, кое е благо, ама сепак иде со ќофтенцата.
А и добри торти прават.

 


Бара е суринамско јадење, нешто како мекица со зачини. ја јадевме наполнета со пилешко месо и љуто сосче.