толку многу ги сакам овесните снегулки, што никако да ги објавам рецептиве. почнувам да пишувам, па се предомислувам, никако да ги најдам вистинските зборови да ги опишам и постојано одложувам. а поважно е да ви кажам дека овесните снегулки се многу вкусни, ептен лесно се подготвуваат и се комбинираат со сé и сешто, па сигурно ќе најдете нешто што ќе ви биде по мерка.
секоја година пред да започне следната ви даваме идеи за зготвени новогодишни подароци. сега имаме рецепт за класични колачи со чоколатца, а покрај нив, ќе подготвиме теглички со мешавина за топло чоколадо и брза туршија за нашите блиски.
панакота толку лесно и брзо се прави, а толку ретко ја правам. некако ми е десерт за посебни прилики. таа посебна прилика сега се овие огноотпорни чашки. ги имам повеќе години и не знам зошто ги чувам. решив дека е време да ги извадам од кутијата и да ги употребам.
не знам зошто имам некое убедување дека не сакам слатки со лимон. овие тартчиња со сок од цитрусни овошја ми се баш вкусни, а и колачов. неколку пати го направив и многу ми се допаѓа колку е мек, сочен и лимонест.
мислам дека до сега немало волку долга пауза помеѓу рецептите на блогов. па, редно е да ја прекинеме. еве една супа, совршена за времево. а до следниот рецепт, кој се надевам ќе биде вкусен колач, ѕирнете на мојот инстаграм или фејсбук за инспирација за готвење. таму сум почесто, а понекогаш ставам и кратки инста–рецепти.
не знам за вас, ама кај нас дома понекогаш е паника за благо. затоа рецепти за вакви десерти, кои се прават за неколку минути, е добро да се имаат при рака.
едно од оние јадења кои мајка ми толку добро ги прави, па јас забушавам и многу ретко ги правам. конечно решив да го запишам нејзиниот рецепт, иако е онаков, сé е отприлика и со насоки “ќе видиш колку треба” и сл. а и да го пренесам тука. еден од почесто посетуваните рецепти на блогов е манџа од зелка, па се надевам и рецептов за боранија на многумина ќе им се најде.
ова е сé што зготвив денеска. на вакво топло време друго не ни се ни јаде. ваков таратор со вода често правеа баба ми и дедо ми кога бев мала, во една голема дрвена здела, во која се правеше и пинџур. баш би сакала да имам таква една сега.
многу од сеќавањата ми се поврзани со некое јадење. како еден ванила сладолед послужен со исецкана крушка и слатко од смокви. пред многу години вујна ми ми носеше и втор и трет пат чиниче од овој сладолед. вкусот сé уште го памтам, а и тоа дека ме испрати со врзоп диво лукче што го собрала на некоја планина и инструкции како да направам супа со него.
една ваква супа е баш за вакво топло време. кратко се готви, а потоа е вкусна и топла, веднаш послужена, а и ладна, откако ќе отстои во фрижидер.
многу ретко правам вакви салати со макарони и секогаш се изненадувам колку всушност се вкусни. се разбира дека салата со макарони може да се направи со сé и сéшто, ама мене ми се допаѓа некоја ваква комбинација од додатоци, и не сакам да биде сува, ама па ни удавена во прелив.