уште еден турски рецепт, само за разлика од салатата со сумак и сируп од калинка, ова јадење не сум го пробала во турција. ама затоа го зготвив покрај неколку турски мезиња кога ги поканивме на турски ручек пријателите со кои заедно го шетавме истанбул пред некоја година.
од едно патување во истанбул, еднo од јадењата кои најмногу ми останаа во сеќавање е ручекот последниот ден пред да си одиме, во едно мало преполно кафанче во близина на египетскиот пазар во кое прво седнавме само да јадеме благо од кадаиф, сирење и шербет (кунефе), ама набрзо ја сменивме нарачката и јадевме цел ручек.
првото нешто што ни го донесоа беше салатата езме заедно со округли лепчиња и црвен булгур. беше неверојатно освежителна и вкусна, па пробав да ја направам и дома. најдов повеќе рецепти за неа, ама ја направив најмногу според овој. салатата е многу вкусна поради сите состојки, ама мислам дека сирупот од калинка и сумакот придонесуваат да биде освежителна и киселкаста.
мигас е име за различни јадења во шпанската, португалската и мексиканската кујна, ама рецептот што го гледате е повеќе текс-мекс јадење (јадења со мексикански шмек, популарни во тексас).
пинџурите се можеби повеќе летно јадење. лепче, сиренце и пинџур може да биде комплетен ручек во лето. не знам зошто ми требаше толку време да се фатам да го сликам пинџурот, ама не верувам дека некој би одбил пинџур ни на есен, иако времево не е многу есенско деновиве.
во последно време на пазар сé почесто можат да се најдат вакви долгнавести патлиџани. вкусни се, иако не се многу сочни, ама баш затоа се погодни за печење. ние ги јадевме за ручек со шпагети со маслинки, капари, лута пиперка и босилок и беше убава промена од вообичаените шпагети со кечап, а следниот ден со печени модри патлиџани.
долго динстано свинско на тивко е една од најдобрите работи кои ги прави мајка ми. јас со ова парче свински врат решив да направам нешто друго, инспирирана од многуте рецепти за свинско по интернет. во мешавината зачини има и кафе и шеќер, ама на крајот нема да приметите дека ги има, туку со нив месото добива убава зачинета коричка и е толку меко што се распаѓа само со вилушка. а компирите вака испечени ни се обавезен и омилен начин на готвење кога се млади, ама покрупни, не ситни.
во последно време сé што ми се јаде е печен зеленчук. печено цвекло со праз или во салата, печени моркови и компири, печен зеленчук со тестенини, печен зеленчук во супа… или, печен зеленчук во тесто.
пиперки со урда, ама на малку поинаков начин.
има денови кога навистина не ми се готви, а ми се јаде нешто интересно. за нешто вакво, како овие полнети листови блитва, само прочачкајте што имате по фрижидерот.
нема многу што да се каже за ова јадење, освен дека ми е најомиленото јадење во цел свет, особено кога ќе го направи мајка ми. лесно е, вкусно и совршено за овој период кога има убави пиперки и патлиџани.
ова е најомилената салата на сите од скопскиот дел на ситно сецкано.